ساده زیستی، روش بزرگان
یکی از امور مهم این است که روحانیون باید ساده زندگی کنند. آن چیزی که روحانیت را پیش برده تا حالا حفظ کرده است، این است که ساده زندگی کردند. آنهایی که منشاء آثار بزرگ بودند، در زندگی ساده زندگی کردند. آنهایی که در بین مردم موجّه بودند و مردم حرف آنها را می شنیدند؛ آنهایی بودند که ساده زندگی می کردند.در آن وقتی که ما آمدیم قم در آنجا اشخاصی بودند، شخص اول قم در جهت زهد و تقوا و اینها مرحوم آشیخ ابوالقاسم قمی، مرحوم آشیخ مهدی و عده دیگری، و شخص نافذ آنجا و متقی، مرحوم آمیرزا سید محمد برقعی و مرحوم آمیرزا محمد ارباب، همه اینها را من منزل هایشان رفتم. او که ریاست صوری مردم را داشت و ریاست معنوی هم داشت، با آن که زاهد بود، در زندگی مشایه بودند. مرحوم آشیخ ابوالقاسم، من گمان ندارم هیچ طلبه ای مثل او بود، زندگی اش یک زندگی بود مثل سایر طلبه ها، اگر کمتر نبود، بهتر هم نبود، کمتر هم بود…… دیدن اینها یک درس بود برای انسان، عبرت بود. هر چه بروید برای اینکه خانه تان بهتر باشد، از معنویت تان به همین مقدار، از ارزش تان به همین مقدار کاسته می شود. ارزش انسان به خانه و باغ و اتومبیل نیست. اگر ارزش انسان به اینها بود، انبیاء باید همین کار را بکنند. سیره انبیاء را دیدید چه جور بوده. ارزش انسان به این نیست که انسان هیاهو داشته باشد، یک رفت و آمد زیاد داشته باشد. ارزش روحانیت به این نیست که یک بساطی و یک دفتر و دستکی داشته باشد.فکر کنید ارزش انسان را به دست بیاورید، ارزش روحانیت را از دست ندهید. در کیفیت تحصیل علوم هم هر چه بروید سراغ تجملات از علومتان کاسته می شود. آنهایی که این کتاب های قطور و پر ارزش را نوشتند، زندگی شان یک زندگی طلبگی بوده، مثل شیخ انصاری و امثال آنها. آنها توانستند اسلام را در همه جهات حفظ کنند و فقه را پیش ببرند و مسائل دینی را افزایش بدهند و آن کتاب های ارزشمند را به مردم عرضه کنند. صحیفه امام (ره) ج19،ص 251
هیچ چیز به زشتی دنیاگرایی روحانیت نیست
من اکثر موفقیت های روحانیت و نفوذ آنان را در جوامع اسلامی در ارزش عملی و زهد آنان می دانم. و امروز هم این ارزش نه تنها نباید به فراموشی سپرده شود، که باید بیشتر از گذشته به آن پرداخت. هیچ چیزی به زشتی دنیاگرایی روحانیت نیست. و هیچ وسیله ای هم بدتر از دنیاگرایی، روحانیت را آلوده کند. چه بسا دوستان نادان یا دشمنان دانا بخواهند با دلسوزیهای بی مورد مسیر زهدگرایی آنان را منحرف سازند؛ و گروهی نیز مغرضانه یا نا آگاهانه روحانیت را به طرفداری از سرمایه داری و سرمایه داران متهم نمایندو در این شرایط و حساسی که روحانیت در مصدر امور کشور است و خطر سوء استفاده دیگران از منزلت روحانیت متصور است، باید به شدت مواظب حرکات خود بود. صحیفه امام (ره)، ج21،ص 99