شانه تا در دل گیسوی تو اینسان باشد

دلِ بیمار از این دست فراوان باشد

به هوای سخن از زلفِ پریشان جمعیم

حلقه ی موی تو سرحلقه ی رندان باشد

هر زمان آمده ام کیسه ی پر برگشتم

طمعِ دست من از لطف کریمان باشد

شانه دادند تورا تا که بر آن سر بنهم

دست دادند مرا تا که به دامان باشد

هرچه داریم و نداریم طفِیلیِ شماست

رزق رعیت همه ازسفره ی سلطان باشد