یا صاحب الزّمان!
15 اسفند 1394
ﺑﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻟﻌﻞ ﺗﻮ جوشد، نوش ﺑُﮕﺸﺎ ﺩﻟﺒﺮﺍ…
ﺧُﻢ ﺑﻪ ﺟﻮﺵ ﺁﻣﺪ ﺯ ﺟﻮﺩﺕ، جوﺵ ﺑُﮕﺸﺎ ﺩﻟﺒﺮﺍ…
ﺍﻟﺼَّﻼ، ﻋﺎﻟﻢْ ﺧﻤﺎﺭِ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺗﻮﺳﺖ
ﻣﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﻋﻄﺮِ ﻧﮕﺎﻫﺖ، ﺑﻮﺵ ﺑُﮕﺸﺎ ﺩﻟﺒﺮا…
ﺍﯼ ﺳﺮﺍﭘﺎﯼ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺁﯾﻨﻪ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ
ﺑﯽ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﺁﻏﻮﺵ ﺑُﮕﺸﺎ ﺩﻟﺒﺮﺍ…
ﺧﻨﺪﻩ ﺍﺕ ﻫﺴﺘﯽّ ﻭ ﻣﺴﺘﯽ ﻣﺴﺖ ﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﺕ
ﻏﻨﭽﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻬﺮِ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺑُﮕﺸﺎ ﺩﻟﺒﺮﺍ…
ﻃﺎﻟﻊ ﺍﺯ ﺑﺮﻕِ ﻧﮕﺎﻩِ ﺗﻮﺳﺖ ﺧﻮرشیدِ صباح
ﺍﻟْﻌَﺠَﻞ، ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺷﺪ ﺟﺎﻥ، ﺳﻮﺵ ﺑُﮕﺸﺎ ﺩﻟﺒﺮﺍ…
ﺷﺪ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯼ ﻋﻤﯿﯿﻘﻢ ﻏﺮﻕِ ﺑﺤﺮِ ﺳﺎﻏﺮﺕ
ﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻡ، ﺧُﻤّﯽ ﮐﻪ ﺑُﺮﺩ ﺍﺯ ﻫﻮﺵ، ﺑُﮕﺸﺎ ﺩﻟﺒﺮﺍ…
ﺩﺭ ﺷﺐِ ﺩﻭﺭﯼ، ﻏﺮﯾﺒﺎﻥْ ﺭَﻩ ﺑﻪ ﺑﻮئی ﺟُﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﻟﯿﻞِ ﭼﺸﻢ ﻭ ﻧﺎﻓﻪﺀ ﺁﻫﻮﺵ ﺑُﮕﺸﺎ ﺩﻟﺒﺮﺍ…
ﺟﺎﻥِ ﻣﺠﻨﻮﻥ، ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺑﮕﻮ ﺍﺯ ﺁﺏِ ﻧﺎﺏ
ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻝِ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑُﮕﺸﺎ ﺩﻟﺒﺮﺍ…
زهره اسحاق نوری
