-تا کی راه به سر کوی تو راهش ندهند

گریه و سوز دل و ناله و آهش ندهند

به غباری که زکویت به رخم مانده قسم

هرکه خاک تو نشد عزت و جاهش ندهند

تو نوازش کنی آن را که نگاهش نکنند

تو دهی راه کسی را که پناهش ندهند

کوه طاعت اگر آرد به قیامت زاهد

بی تولای تو حتی پرکاهش ندهند