نسیمی غنچه ای را باز میکرد       به گوش غنچه کم کم یا علی ع گفت

چمن با ریزش باران رحمت           دعا میکردواوهم یاعلی ع گفت

یقین پروردگار آفرینش                 به موجودات عالم یا علی ع گفت

خمیر خاک آدم را سرشتند            چوبرمی خاست آدم ،یاعلی ع گفت

علی را ضربتی کاری نمیشد           گمانم ابن ملجم یا علی ع گفت

مگر خیبر زجایش کنده میشد       یقین آنجا علی هم یا علی ع گفت

زلیلایی شنیدم یاعلی ع گفت       به مجنونی رسیدم یا علی ع گفت

مگر این وادی دارالجنون است      که هر دیوانه دیدم یا علی ع گفت